داوری فوتبال

آه اے دوست ‌ ڪہ دیڪَر رمقی درمن نیست. تو بڪَو داغ‌تر از آتش غم دیڪَر چیست؟ #هوشنگ‌ابتهاج

از کیفش یه آینه کوچیک درآورد و همونطور که داشت خودش رو تو آینه نگاه میکرد گفت: میدونی چیه؟ رابطه ها مثل این آینه میمونن. آینه رو از دستش گرفتم و گفتم : باز زدی تو فاز فلسفه و منطق؟ حالا چرا شبیه این آینه؟ چون کثیفه؟ اخماش رو کرد تو هم و آینه رو از دستم کشید و اون رو جلوی صورتم گرفت و گفت: چی میبینی؟ گفتم: خب.. الان فقط یه چشمم رو میبینم. فاصله آینه رو بیشتر کرد و گفت: الان چی؟ الان چی میبینی؟ گفتم: الان دوتا از چشمام رو میبینم، نصف صورتم.

دیرگاهی‌ست که من در دل این شام سیاه پشت این پنجره ؛ بیدار و خموش مانده‌ام چشم به راه ...

نبودی ببینی چقدر سوت و کورم چقدر بی قرارم چقدر بی عبورم حالا که نیستی اما قلبت رو به رومه میخندم به بغضی که توی گلومه دیگه هیچ امیدی به برگشتنت نیست اینو من نمیگم خم جاده میگه شقیقت سفیده داری پیر میشی چقدر آینه حرفاش رو ساده میگه

چقدر دوست دارم دوست داشتنت را... دوست داشتن تویی که ممنوع ترینی برای من..! چقدر دلم هوایت را دارد... هوای تویی که حق نفس کشیدن در هوایت را ندارم..! چقدر آرامش میدهی به من.... تویی که حق آرامش گرفتن از وجودت را ندارم..! چقدر زیبا نوازش میکنی روحم را... تویی که حق نوازش روحت را ندارم..! چقدر خوب است بودنت... تویی که حق با تو بودن را ندارم..! بیادت و برایت نوشتن زیباست... بخوان و دم مزن! میخواهمتـــ میدانم که ميداني حسرت عشق🌿

تو چه می‌دانی...؟! شاید من همانے باشم ڪه... بیشتر از همه دوستت دارم نبودنت را بغل می‌ڪنم... سڪوتت را می‌نویسم نگرانت می‌شوم نگرانت می‌شوم ... و روزے هزار بار خودم را لعنت می‌ڪنم ڪه نمی‌توانم دلیلِ لبخندت باشم ڪه نمیتوانم ڪه دورم... تو چه می‌دانی؟ پشتِ سرت... چه دوستت دارم هایے ست چه خیال ‌هایی...؟! چه می‌دانی...؟

سکه ی زندگی دو رو دارد گاه غمگین و گاه غمگینی

ﺩﻟﻢ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﻮﺩﻡ ﺗﻨﮓ ﺷﺪﻩ ﮐﺎﺵ ﺳﺮﻡ ﺭﺍ ﺑﺮﺩﺍﺭﻡ ﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﻔﺘﻪ ﺍﯼ ﺩﺭ ﮔﻨﺠﻪ ﺍﯼ ﺑﮕﺬﺍﺭﻡ ﻭ ﻗﻔﻞ ﮐﻨﻢ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﮑﯽ ﻳﮏ ﮔﻨﺠﻪ ﺧﺎﻟﯽ ﺭﻭﯼ ﺷﺎﻧﻪ ﻫﺎﻳﻢ ﺟﺎﯼ ﺳﺮﻡ ﭼﻨﺎﺭﯼ ﺑﮑﺎﺭﻡ ﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﻔﺘﻪ ﺍﯼ ﺩﺭ ﺳﺎﻳﻪ ﺍﺵ ﺁﺭﺍﻡ ﮔﻴﺮﻡ

چقدر خوب است کسی بی‌دلیل تو را دوست داشته باشد و هنگامی ڪ از او میپرسی چرا من را دوست داری ؟! در جواب بگوید: بخدا نمی‌دانم چرا امّا این را میدانم ڪ وقتی نباشی اصلا خوب نیستم چقدر خوب است آدم یکی را داشته باشد هر وقت به او فکر می‌ کند تمام درد هایش را فراموش بکند و چقدر خوب است این دوست داشتن هایِ بی دلیل آدم را آرام و سبک می ڪُند!

بعضی گریه ها شعـر نمیشوند موسیقی هم همینطور ! بعضی درد ها را نمیتوان نوشت نمیتوان سـرود .. بعضی بغض ها میانِ اینهمه شعر به هیچ صراطی مستقیم نیستند ! به گمانم بعضی جاها فقط باید مُـرد ...